پاهایی که روی مین می مانند

به گزارش مجله گذر عمر، تهران (پانا) - اتوبوس قبل از عبور از مرز ایران توقف کوتاهی می نماید. مسافران به سمت ساختمانی راهنمایی می شوند که روی آن نوشته شده مرکز پیش آگاهی از خطرات مین و مواد منفجره. برخی هایشان با پای مصنوعی و برخی لنگ لنگان روی جایگاه می نشینند.

پاهایی که روی مین می مانند

به گزارش شهفرایند، بچه ها به کلاس های مخصوص خودشان راهنمایی می شوند. زن ها و مردها هم در کلاس های جداگانه ای. آنها که تجربه آسیب دیدن از انفجار مین را داشته اند، با دقت بیشتری به مربی ها گوش می نمایند.

گاهی چند کلمه ای حرف می زنند و می گویند اگر سال ها پیش این آموزش ها را دیده بودند، شاید الان مجبور به تحمل جای خالی عضوی از بدن شان نبودند. 15 سال است که این کلاس ها به صورت روزانه برای تمام مسافران مرزی افغانستان که از مرز تایباد به افغانستان می فرایند، برگزار می گردد؛

کلاس هایی که به گفته مرکز مین افغانستان آمار کشته شدگان ماهیانه این مین ها را از 172نفر به 40نفر کاهش داده است.

از سال 2005 ماهیانه 172نفر از شهفرایندان افغانستان بر اثر برخورد با مین جان خود را از دست داده اند. روستاهای اشغال شده در دوران جنگ، جاده ها و دشت ها، و هرکجا که بعد از سال ها از اشغال نظامی و جنگ در افغانستان مین و مواد منفجره کاشته شده است، هنوز هم در این کشور قربانی می گیرد.

روستاهای متروکه و جاده های کم تردد و بسیاری نقاط دیگر در این کشور هنوز از مین پاکسازی نشده است. علاوه بر آن، بمب گذاری و حملات تروریستی در شهرها و مراکز شلوغ شهر همچنان جان شهفرایندان عادی و غیرنظامیان را تهدید می نماید.

همه اینها بهانه ای بود برای اینکه کمیته بین المللی صلیب سرخ از سال 1384 مسئولیت آموزش شهفرایندان افغانستانی که از مرز ایران وارد افغانستان می گردد را برعهده هلال احمر بگذارد.

هادی رمضانی رئیس شعبه هلال احمر تایباد می گوید: مرز دوغارون فعال ترین منطقه مرزی برای آموزش شهفرایندان افغانستانی است. بیش از 15 سال است که هر روز برای مسافران تمام اتوبوس هایی که می خواهند وارد خاک افغانستان شوند، این آموزش ها را برگزار می کنیم.

این آموزش ها طبق توافق با اداره اتباع و همچنین مرکز مین کشور افغانستان ارایه می گردد. همه مسافران باید قبل از خروج از مرز در این کلاس ها شرکت نمایند و داشتن مهر شرکت در این کلاس ها روی برگه خروج آنها چک می گردد.

یک سال گذشته به دلیل شیوع کرونا تعداد مسافران مرزی کمتر از قبل شده است. با این حال، روزانه بین 20 تا 85 اتوبوس مسافربری از این مرز وارد کشور افغانستان می شوند و با توقف در دوغارون، در کلاس آموزش پیش آگاهی از خطرات مین و مواد منفجره شرکت می نمایند.

قبل از خروج

مرکز پیش آگاهی از خطرات مین و مواد منفجره ساختمان مستقلی در مرزی دوغارون دارد. 4 مربی هر روز در این مرکز به شهفرایندان افغانستان آموزش می دهند؛ کلیپ های کوتاه و عکس ها تصاویر این مین ها و مواد منفجره را به آنها نشان می دهد. داوود مرغزاری امدادگر 33ساله ای است که بیش از 8 سال از فعالیتش در هلال احمر تایباد می گذرد.

او می گوید: مربی های این مرکز دوره های آموزشی ای زیرنظر اداره اتباع و کمیته بین المللی صلیب سرخ دارند. در این دوره ها مناطق پرخطر و نحوه روبروه افراد با مواد منفجره و مین های خنثی نشده را به ما آموزش می دهند تا ما به شهفرایندان افغانستانی آموزش دهیم.

به این افراد تأکید می کنیم که به محض دیدن این مین ها و مواد منفجره با مراکز خنثی مین تماس بگیرند و خودشان از آن محل دور شوند.

از شهفرایندان افغانستانی می گوید که سال های گذشته به دلیل انفجار همین مین ها عضوی از بدن خود را از دست داده اند یا خانواده شان را: در میان افرادی که در کلاس حاضر می شوند، تعداد زیادی را می بینیم که با عصا و ویلچر حرکت می نمایند یا دست و چشم خود را از دست داده اند.

اغلب این افراد در کلاس از تجربه خود برای دیگران می گویند. همواره می گویند اگر این آموزش ها را زودتر دیده بودند، شاید امروز دست وپایشان را از دست نمی دادند یا انفجار مین اعضای خانواده شان را از آنها نمی گرفت.

این آموزش ها در 15 سال گذشته تأثیر زیادی در کاهش تلفات و مصدومیت های ناشی از مین و مواد منفجره در افغانستان داشته است. در این مرکز دو مربی از اهالی افغانستان هم در کنار ما حضور دارند، چون مسافرانی که اینجا آموزش می بینند، ممکن است با آنها راحت تر ارتباط برقرار نمایند.

اسباب بازی های خطرناک

از ابتدای سال جاری تا سرانجام بهمن ماه 220هزار و667 نفر در کلاس های مرکز پیش آگاهی از خطرات مین و مواد منفجره شرکت نموده اند. بچه ها در کارگاه های نقاشی و قصه گویی، آموزش های اولیه ای برای خطراتی که ممکن است تهدیدشان کند، می بینند.

آموزش های این مرکز تنها مربوط به آشنایی با مین های خنثی نشده نیست. نصیراحمد تاجیک که از شروع فعالیت های مرکز به عنوان مربی در اینجا مشغول آموزش است، با لهجه افغانستانی می گوید: مناطق مختلف کم خطر و پرخطر در افغانستان با سنگ چین های سبز و قرمز و… معین شده است.

ما به افراد هشدار می دهیم که وارد مناطق قرمز نشوند و هنگام نزدیک شدن به این مناطق باید چه کار نمایند. شهفرایندانی هستند که سال ها پیش در کلاس ها شرکت داشتند و وقتی دوباره گذرشان به مرز دوغارون و این کلاس ها افتاده، می گویند که چطور با همین دوره کوتاه، متوجه علامت گذاری های مناطق پرخطر شده اند و خود و خانواده شان را نجات داده اند.

مربیان به بچه ها یاد می دهند هر وسیله ای که یک غریبه به آنها می دهد، می تواند خطرناک باشد، به خصوص اسباب بازی هایی که مواد منفجره در آن کار گذاشته شده است، یا هر بسته دیگری که باید به چشم شک به آن نگاه کرد: خطر مین و مواد منفجره تنها در مناطق جنگ زده نیست.

گروهک های تروریستی در شهرها و مراکز شلوغ خرابکاری های زیادی می نمایند که اگر افراد در این زمینه آموزش دیده باشند، شاید بتوانند به جلوگیری از انفجار و کشته شدن شمار زیادی از شهفرایندان یاری نمایند. ما به مردم آموزش می دهیم که چه بسته هایی ممکن است مشکوک باشد و در روبروه با این بسته ها باید چه کار کرد.

مین های زمین های کشاورزی

بروشورهای آموزشی شکل مواد منفجره خطرناکی که ممکن است در مناطق جنگی باقی مانده باشند را به دست شهفرایندان افغانستانی که راهی کشورشان هستند، می رساند. تاجیک می گوید: مردم اصلا با ظاهر مین های خنثی نشده و خمپاره ها آشنا نیستند.

افرادی که تجربه صدمه دیدن از این انفجارها را دارند یا روی این مین ها رفته اند یا با روبروه با آن، مین و خمپاره ها را دستکاری نموده اند. ما با افرادی روبرو بودیم که گلوله خمپاره را دستکاری نموده اند و باعث انفجارش شده اند، یا سر این گلوله ها را برداشته اند که به عنوان ضایعات بفروشند.

مین هایی بودند که در زمین های کشاورزی کار گذاشته شده اند و در حین شخم زدن این زمین ها، ضربه و تکان شدید باعث انفجارشان شده است. آگاهی کوچکی از این مناطق پرخطر و نحوه روبه روشدن با آن در سال های گذشته یاری نموده تا جان عده زیادی از شهفرایندان افغانستانی از خطر حفظ گردد.

منبع: خبرگزاری پانا
انتشار: 9 فروردین 1400 بروزرسانی: 9 فروردین 1400 گردآورنده: dlgozar.ir شناسه مطلب: 570

به "پاهایی که روی مین می مانند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "پاهایی که روی مین می مانند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید