آیا نور خورشید زرد است؟
به گزارش مجله گذر عمر، نور خورشید عامل حیات زمینی ماست و همه چیز را در کهکشان راه شیری در جای خود ثابت نگه می دارد. ستاره سوزانی که خود را در چشم ما متفاوت نشان می دهد.
نور خورشید ممکن است به نظر ما زرد بیاید اما بهتر است بدانیم که رنگ خورشید زرد نیست. هنگامی که خورشید را از زمین مشاهده می کنیم، به ویژه در هنگام طلوع یا غروب خورشید، به علت پراکندگی طول موج های کوتاه تر نور (آبی و سبز) از جو زمین، بیشتر از طول موج های بلندتر (قرمز و زرد)، خورشید برای ما زرد به نظر می رسد. با ما در خبرنگارانمگ همراه باشید.
خورشید چیست؟
بر اساس تعریف ناسا، خورشید یک ستاره 4.5 میلیارد ساله است، یک توپ درخشان از هیدروژن و هلیوم در مرکز منظومه شمسی. خورشید حدود 93 میلیون مایل (150 میلیون کیلومتر) از زمین فاصله دارد و بدون انرژی آن، حیات به شکلی که می شناسیم وجود نداشت. خورشید بزرگترین جرم منظومه شمسی ماست. حجم خورشید چیزی معادل 1.3 میلیون برابر کره زمین است.
گرانش خورشید منظومه شمسی را از بزرگترین سیارات تا کوچکترین ذرات آن در مدار اطراف خود نگه داشته است. داغ ترین قسمت خورشید هسته آن است که دمای آن به 27 میلیون درجه فارنهایت (15 میلیون درجه سانتیگراد) می رسد. فعالیت خورشید، بر ماهیت فضا در سراسر منظومه شمسی تأثیر می گذارد و نور خورشید به ما حیاتی زمینی ارزانی می دارد.
خورشید چگونه میسوزد
سوختن خورشید احتراقی شیمیایی نیست و آن بالا آتشی به معنای زمینی آن در کار نیست. فرآیند سوختن خورشید از همجوشی هسته ای آن ناشی می گردد ،شبیه یک بمب هیدروژنی غول پیکر. بیشتر آتش هایی که در زندگی روزمره مشاهده می کنیم، احتراق کربن هستند: آتش های کمپ، کوره های کباب پزی، آتش سوزی های جنگل، کوره های گاز، سوختن بنزین در موتورها و غیره. نکته کلیدی که باید به خاطر داشت این است که احتراق کربن به اکسیژن احتیاج دارد و به محض اینکه اکسیژنی باقی نماند، احتراق کربن متوقف می گردد و این با سوختن خورشید کاملأ فرق دارد.
نور خورشید چه رنگی است
خورشید در واقع یک گلوله گازی سفید داغ است که عمدتاً از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است و رنگ آن به سفید نزدیکتر یا کمی مایل به سفید است. اما در حقیقت رنگ خورشید، رنگ طیف نورهای آن است.
چرا ما خورشید را زرد می بینیم؟
ما خورشید را به علت پدیده ای به نام پراکندگی جوی زرد می بینیم. در طلوع یا غروب خورشید، زمانی که خورشید در افق پایین تر است، نور خورشید باید از بخش بزرگ تری از جو زمین عبور کند. این اتفاق منجر به پراکندگی بیشتر طول موج های کوتاه تر نور می گردد و باعث می گردد خورشید قرمز یا نارنجی تر به نظر برسد. با این حال، طول موج های بلندتر، به ویژه زرد و قرمز، کمتر تحت تأثیر پراکندگی قرار می گیرند و می توانند به چشم ما برسند و به خورشید ظاهری زرد می دهند.
توجه به این نکته مهم است که رنگ واقعی خورشید نزدیک به سفید یا کمی مایل به سفید است، اما درک ما از آن بسته به شرایط جوی و موقعیت خورشید در آسمان می تواند متفاوت باشد.
طول موج چیست؟
نور خورشید از طیف گسترده ای از طول موج ها، از اشعه ماوراء بنفش (UV) تا نور مرئی و اشعه مادون قرمز (IR) تشکیل شده است. در طیف نور مرئی، نور خورشید به صورت ترکیبی از رنگ های مختلف ظاهر می گردد که در مجموع نور سفید را ایجاد می نمایند. هنگام عبور از یک منشور، نور خورشید را می توان به رنگ های جداگانه تقسیم کرد و یک طیف پیوسته از رنگ ها به نام رنگین کمان را تشکیل داد. این پدیده نشان می دهد که نور خورشید شامل تمام رنگ های طیف مرئی از جمله قرمز، نارنجی، زرد، سبز، آبی، نیلی و بنفش است. بنابراین، نور خورشید یک رنگ خالص نیست، بلکه ترکیبی از همه رنگ ها است.
در پاسخ به سوال نور خورشید چه رنگی است؟ باید اشاره نمود که رنگ خورشید ناشی از طول موج های مختلف آن است و هر رنگ مربوط به محدوده خاصی از طول موج در طیف الکترومغناطیسی است. در اینجا چند نکته کلیدی در خصوص رنگ های نور خورشید وجود دارد:
- نور قرمز: دارای طولانی ترین طول موج در بین رنگ های قابل مشاهده است که از حدود 620 تا 750 نانومتر متغیر است. این نور اغلب با گرما همراه است و در انتهای پایین طیف نور مرئی قرار گرفته است.
- نور نارنجی و زرد: این رنگ ها دارای طول موج کمی کوتاه تر از نور قرمز هستند که نارنجی بین 590 تا 620 نانومتر و زرد بین 570 تا 590 نانومتر است.
- نور سبز: در وسط طیف نور مرئی قرار می گیرد، با طول موج های حدود 495 تا 570 نانومتر. نور سبز با طبیعت مرتبط است تسکین دهنده چشم انسان است.
- نور آبی و نیلی: این رنگ ها طول موج های کوتاه تری نسبت به نور سبز دارند که آبی از حدود 450 تا 495 نانومتر و نیلی از حدود 435 تا 450 نانومتر است. نور آبی به علت اثر انرژی بخش خود شناخته شده است و به وسیله دستگاه های الکترونیکی ساطع می گردد.
- نور بنفش: کوتاه ترین طول موج را در بین رنگ های مرئی دارد که از 380 تا 435 نانومتر متغیر است. نور بنفش اغلب با مفهوم خلاقیت همراه است و در انتهای بالاتر طیف نور مرئی قرار گرفته است.
چرا آسمان آبی است؟
وقتی نور خورشید از جو زمین می گذرد، طول موج های کوتاه تر نور مانند آبی و سبز بیشتر از طول موج های بلندتر مانند قرمز و زرد پراکنده می شوند. این پراکندگی باعث می گردد نور آبی و سبز در جهات مختلف پراکنده گردد و آسمان آبی به نظر برسد.
نور خورشید که به تازگی از خورشید خارج شده است حاوی ترکیبی مساوی از همه رنگ های طیفی است و بنابراین سفید است. هنگامی که نور خورشید از هوا در جو زمین عبور می نماید، مقداری از نور به وسیله مولکول های هوا به طرفین پراکنده می گردد. مولکول های هوا کمی از همه رنگ ها را از پرتوی نور خورشید پراکنده می نمایند، اما رنگ های آبی و بنفش بیشترین پراکندگی را دارند و ظاهری آبی مایل به سفید به آسمان می دهند.
از آنجایی که نور آبی و بنفش بیشتری نسبت به سایر رنگ ها از پرتو حرکت رو به جلو حذف شده است، نور مستقیم خورشیدی که به سطح زمین می رسد در مقایسه با نور خورشیدی که از سطح خورشید می تابد کمی متمایل به قرمز مایل به نارنجی است. اما این رنگ نارنجی-قرمز آنقدر کم است (چون کل نور پراکنده شده به وسیله جو در مقایسه با نور خورشید که همچنان می تابد کم است) که نور مستقیم خورشید که به سطح زمین می رسد هنوز سفید است.
نتیجه گیری
نور سفید شامل همه رنگ هاست و به همین علت این نور تمام رنگ های ذاتی اشیاء در دنیا را نمایان می نماید و ما می توانیم چمن را سبز، گل ها را قرمز و چوب را قهوه ای ببینیم. اگر یکی از طول موج ها از دیگری پیشی می گرفت آسمان آبی به چشم نمی رسید و درختان سبز رنگ نبودند.
توجه به این نکته مهم است که درک رنگ می تواند بسته به عوامل فردی مانند شرایط نور، شرایط جوی و حساسیت چشم ما متفاوت باشد. علاوه بر این، نور خورشید بسته به زمان روز، مکان و شرایط جوی ممکن است کمی متفاوت به نظر برسد، که بر شدت و توزیع رنگ ها در طول روز اثرگذار خواهد بود.
پیشنهاد مطالعه: ازدواج با هوش مصنوعی از تخیل تا واقعیت را بخوانید.منبع: پیام دلتا