4 علت برای اینکه در محل کار خیلی خوش رفتار نباشید! - مجله گذر عمر

به عنوان مثال، آیا از لحاظ اخلاقی موظف هستیم که همواره حقیقت را بگوییم؟ گفتن یک دروغ کوچک با نیتی خوب و مثبت، یا همان دروغ های مصلحتی چطور؟ ملایم و یا مبهم جلوه دادن حقیقت برای اینکه به کسی صدمه نزنیم و او را نرنجانیم اقدامی بسیار متداول در محیط های کار و حتی خانوادگی است. با این حال، کارشناسان بر این باور هستند که این یک مشکل است. زیرا در خاتمه، ضرر آن بیشتر از منفعتی است که به همراه می آورد.

به همین روال، زمانی که عملکرد ضعیف و کم کاری همکار خود را پوشش داده و کار او را اصلاح می کنید، علی رغم اینکه نیت شما خوب است و قصد یاری کردن دارید، خیلی ها بر این باور هستند که کار مناسبی نیست و به نفع هیچ کدام از شما نخواهد بود. انجام دادن کارهای به جامانده و یا عقب مانده دیگران را می توان مثالی از خوش رفتاری بیش از حد در محل کار دانست.

به جای انجام چنین کارهایی و خوش رفتاری بیش از حد سعی کنید صادق و مهربان باشید. راست گویی و مهربانی ویژگی هایی هستند که همواره ارزشمند بوده و در هر محیط کاری حرفه می تواند مزیت بزرگی برای رفتار در محل کار شمرده شوند. در واقع، مهربان بودن به این معنا است که کنترل شرایط را در دست داشته و در عین حال رویکرد مناسبی نسبت به افراد دارید. ولی خوبی و خوش رفتاری بیش از حد را دقیقاً نقطه مقابل می توان دانست.

خوش رفتاری بیش از حد احتمالاً منجر به ایجاد رفتارها، کارها و تعاملات مصنوعی با همکاران می گردد. این موضوع باعث می گردد تا شرایط و واقعیت موجود را درک ننموده و توان انجام مصاحبههای مهم و صادقانه را نداشته باشید. در نتیجه، فرصت های رشد از شما گرفته می گردد. از سوی دیگر، زمانی که ارزش بالایی برای موضوعات و افراد قائل هستید، واقعیت را با لحنی ملایم و محبت آمیز به آن ها می گویید. این کار باعث افزایش موقعیت های رشد شما خواهد شد.

با این حال، وقتی صحبت از رفتار در محل کار می گردد، تشخیص مرز بین خوش رفتاری بیش از حد و مهربانی مثبت شاید کمی سخت باشد. مورد اول منجر به کاهش فرصت های رشد می گردد و شاید حتی باعث سوءاستفاده از شما گردد، ولی مورد دوم به رشد شما یاری می نماید. حال از خودتان بپرسید که رفتار من در سازمان به چه شکل است؟

مثال هایی از خوش رفتاری بیش از حد در محل کار

اگر بیش از حد خوش رفتار هستید، شاید بهتر باشد در رفتار خود تجدید نظر کنید، چرا این رفتار می تواند اثرات منفی مختلفی در راستا شغلی شما داشته باشد. در ادامه به بعضی نمونه های خوش رفتاری بیش از حد و اثرات منفی احتمالی آن ها اشاره خواهیم کرد.

اصلاح اشتباهات

آیا شما همواره مشغول اصطلاح اشتباهات اعضای گروه خود هستید؟ این کار اگرچه ممکن است خیلی سخت به نظر نرسد، ولی فرصت انجام کارهای مهم تر را از شما خواهد گرفت. بنابراین برترین کار این است که نحوه پیشرفت را به آن ها آموزش دهید تا دیگر مرتکب این اشتباهات نشوند. زمان و دقت کافی را صرف آموزش آن ها کنید و مثال های خوب و متنوعی را ارائه کنید تا به کار مورد نظر مسلط شده و آن اشتباهات را تکرار ننمایند. بنابراین، دیگر احتیاجی نخواهد بود تا شما زمان خود را صرف اصلاح اشتباهات آن ها کنید. در این مثال، اصلاح کردن همکاران را می توان نمونه ای از خوش رفتاری بیش از حد در نظر گرفت. از سوی دیگر، حرکت مهربانانه این است که آن ها را با خوش رویی دعوت به آموزش کنید.

دریغ کردن واقعیت

کاملاً قابل درک است که گاهی اوقات بخواهید اطلاعات مضر یا ناخوشایند را از کسی پنهان کنید تا باعث آزرده خاطر شدن آن ها نگردد. اما خیلی از مواقع شما باید این اخبار را به اشتراک بگذارید و پنهان کردن آن ها تصمیم صحیحی نیست. در چنین شرایطی، سعی کنید تا با مهربانی، آرامش و کنترل کامل خبر را انتقال دهید. از این روش، بدون اینکه در اصل و ماهیت خبر تغییری کنید، آن را به مخاطب خود منتقل خواهید کرد. با انجام این کار، شما محیط کاری شاد و موفقی را برای همکاران خود ایجاد خواهید کرد و عین حال، موضوعات و اخبار نیز با همان دقت و اهمیت منتقل خواهند شد.

بهانه آوردن

بهانه آوردن در فرایندهای کاری را می توان نوعی تحریف واقعیت و یا خودفریبی دانست؛ اینکه خود را متقاعد کنید که عواملی خارج از کنترل تیم و یا شخص شما مقصر هستند. در چنین شرایطی، خوش رفتاری بیش از حد احتمالاً به معنای همین بهانه آوردن ها و یا پذیرش عذر و بهانه اعضای تیم است. ولی این رویکرد کاملاً اشتباه است. همان طور که بیان شد، در چنین شرایطی باید با روی خوش و مهربانانه، شرایط را تجزیه و تحلیل نموده و نکات را با همکاران خود در میان بگذارید. نتیجه این بحث و مصاحبه شاید این باشد که قصور و یا کم کاری تیم را پیدا نموده و به آن اعتراف کنید. در ادامه، اعضای تیم باید مجدداً با یکدیگر صحبت نموده و راهکارهایی را برای حل مشکل و جلوگیری از تکرار آن پیدا نمایند.

همان طور که معین است، کوشش برای خیلی خوب رفتار کردن می توانست آسیب های بلندمدت زیادی را متوجه شما کند. ولی رویکردی منطقی و ملایم به شما یاری می نماید تا مسائل را به صورت اصولی حل کنید

قربانی شدن

ممکن است فکر کنید پذیرش مسئولیت کامل اشتباه اعضای یک تیم و یا یک همکار کاری نجیبانه و فداکارانه است. این موضوع به خصوص در میان رهبرها و مدیرهای تیم ها بیشتر شایع است. ولی این کار به هیچ عنوان به نفع سازمان و یا خود اعضاء نیست. چراکه در آینده ممکن است همین اشتباهات مجدداً تکرار شده و آسیب های خیلی بیشتری را به شما وارد نمایند. در واقع، با پذیرش مسئولیت شکست و اشتباه و قربانی کردن خود، فرصتی را به همکاران خود برای پیشرفت و یادگیری نمی دهید.

پذیرش مسئولیت اشتباه و عواقب احتمالی آن ممکن است دردناک باشد و این موضوع کاملاً طبیعی است. ولی این اتفاق باید منجر به آغاز فرایند یادگیری و برطرف ایرادات گردد تا این اشتباهات در آینده تکرار نشوند. دریافت آموزش کافی در خصوص اشتباهات و ایرادات به کارکنان یاری می نماید تا در صورت بروز موقعیت های مشابه در آینده، تصمیمات بهتری گرفته و عملکرد بهتری داشته باشند.

به عبارت دیگر، مشکل بزرگ خوب بودن بیش از حد فرصت پیشرفت را از شما و یا همکارانتان می گیرد. بنابراین، به مسائل با نگاهی صادقانه، مهربانانه و ملایم نزدیک شده، آن ها را آنالیز کنید و کوشش کنید راهکارهایی را جهت جلوگیری از تکرار آن ها پیدا کنید. این کار نه تنها باعث بهبود عملکرد سازمان می گردد، بلکه روابط شما با همکارانتان را نیز بسیار تقویت خواهد نمود. با انجام این کار مردم و همکاران ممکن است شما را خوب تصور ننمایند، اما شما را به عنوان یک همکار و رهبر قابل اعتماد در نظر خواهند گرفت.

منبع: thriveglobal