خـبرنگاری که نـانوا شد - مجله گذر عمر

خبرنگاران- بهاره خسروی: البته نه به عنوان خبرنگار، بلکه در کسوت یک بانوی قناد و نانوا که برای ترویج فرهنگ تغذیه سالم میان شهفرایندان بعد از کلی تحقیق و پژوهش نان های ارگانیک ویژه ای تولید می نماید. او چند سالی است که دغدغه های فرهنگی و اطلاع رسانی هایش را از عرصه کاغذ و قلم به سنگر آموزش و کارآفرینی در رشته قنادی و نانوایی منتقل نموده است. اژئر با عضویت در انجمن صنفی آشپزان، سرآشپزان و قنادان کشور، داوری همین انجمن در بخش قنادی، آموزش قنادی و نانوایی، عضویت درباشگاه طرفداران نان کامل و تدریس بین المللی قنادی و نانوایی پیروزیت های بزرگی را در این وادی در کارنامه دارد.

در یک عصر گرم تابستانی راهی خیابان حسام الدین در محله هفت چنار و مهمان مریم اژئر شدم.

مریم 12 سال در کسوت خبرنگار در مطبوعات و خبرگزاری ها قلم زده است. او با اشاره به این موضوع تنور صحبت را گرم می نماید و می گوید: از دوران کودکی علاقه مند به نوشتن، مطالعه و کارهای پرهیجان مانند خبرنگاری بودم. به همین دلیل در دانشگاه وارد رشته خبرنگاری شدم. در خبرگزاری های شبستان، معاونت علمی و فن آوری ریاست جمهوری و دفاع مقدس و نشریه خبرنگاران محله و مطبوعات دیگر در کسوت خبرنگار فعالیت های خبری و فرهنگی انجام می دادم. اما کار خبر هیجانات و فرسایش های خاص خودش را هم دارد. همین موضوع باعث آسیب به سلامت جسمی ام می شد. به نحوی که دچار حمله های شدید آسم می شدم و هر قدر هم که کار سنگین تر می شد، بیماری ام شدت پیدا می کرد. برخی بی مهری ها هم مزید بر علت و باعث شد تا برای آرامش روح و روانم قید عشق و علاقه ام به کار خبر را بزنم و سراغ حرفه ای خارج از دنیای خبر و دغدغه های آن بروم. خبرنگار ما بعد از خبر پا به وادی هنر می گذارد تا شاید گمشده اش را در دل کار تازه پیدا کند. مریم این بار به دنیای موسیقی و یادگیری پیانو قدم می گذارد و در کنار آن دوره های گلیم بافی، پته دوزی و خوشنویسی را هم تجربه می نماید.

• شیرینی پزی با حداقل امکانات

مریم اژئر از گمشده اصلی زندگی اش و علاقه به شیرینی پزی و ماجرای قناد شدنش چنین تعریف می نماید: همواره به آشپزی و شیرینی پزی علاقه خاصی داشتم. کافی بود جایی یک آموزش ساده ببینم. همه کوششم این بود تا با حداقل امکاناتی که دارم آن را آماده کنم. بارها برای دوستان و همکاران با امکانات محدود باقلوا، کیک و مافین پختم و در جشن تولدهایشان به آنها هدیه دادم. برای خانواده هم کیک های زیادی پخته بودم. تا اینکه تصمیم گرفتم این کار را به صورت حرفه ای دنبال کنم. با خواهرم مشورت کردم و او تشویقم کرد که این کار را جدی بگیرم و حتماً دنبال مدرک دریافت باشم. بعد از کلی رایزنی به یکی از آکادمی های معروف شیرینی پزی رفتم. جالب اینجا بود که آنجا به من پیشنهاد کار در مجله های آکادمی را دادند که قبول نکردم.

عشق و علاقه مریم به شیرینی پزی و آشنایی اش با تجربه های تازه در این حرفه سرانجام ناپذیر بود. به نحوی که با تسلط بر هر دوره سعی می کرد تجربه عملی آزمون و خطا هم داشته باشد. او ادامه می دهد: مدرک های زیادی از سازمان فنی و حرفه ای کسب کردم، اما دوست داشتم به جای جمع آوری مدرک کار را به صورت حرفه ای آموزش ببینم. به همین دلیل با مرحوم محمد نصرتی رئیس اتحادیه قنادان، صحبت کردم تا برای یادگیری حرفه ای و تخصصی در شیرینی فروشی اش در خیابان آذربایجان مدتی به عنوان کارورز فعالیت کنم. دوره های دسر، شیرینی پزی، کیک پزی و بسیاری از کارهای تخصصی را در همین قنادی تجربه کردم تا کاملاً بر حرفه شیرینی پزی مسلط شدم.

• پخت نان ارگانیک و تغذیه سالم

به گفته همسایه قناد ما، معده درد یکی از بیماری های شایعی است که اغلب مردم از آن گلایه دارند. غافل از اینکه بخش عمده این مشکل به دلیل نوع تغذیه و نان های غیراستانداردی است که در سبد غذایی ما جای گرفته است.

او با بیان این مطلب درباره آغاز فعالیتش در حوزه تولید نان های ارگانیک می گوید: جالب اینجاست که من کلاس نانوایی را نه از سر عشق، بلکه به دلیل ارزان تر بودنش انتخاب کردم. خاطرم هست استاد جدید سر کلاس آورده بودند و حتی نخستین نانی که آموزش داد، جذبم نکرد. اما از روی عادت خبرنگاری هرچه را استاد سر کلاس آموزش می داد، می نوشتم. چون ابزار اولیه پخت نان را در خانه نداشتم و هزینه آن بالا بود بیشتر می نوشتم تا از کلاس عقب نیفتم. من همه امتحانات فنی و حرفه ای و حتی پخت نان را با ماکروفر انجام می دادم و این موضوع برای همکلاسی ها جالب و عجیب بود.

او در خصوص روش پخت نان ارگانیک می افزاید: پخت نان لواش معمولی را از آقای علی بهرامی یاد گرفتم. چون نان لواش را با آرد سفید آماده می نمایند برای پخت نان با آرد کامل باید یکسری تغییرات در مواد انجام داد و من برای پخت نان لواش ارگانیک و سالم این تغییرات را ایجاد کردم. به تازگی ذائقه مردم به سمت محصولات سالم و نان های سبوس دار گرایش پیدا نموده است. به همین دلیل تصمیم گرفتم در زمینه تولید نان ارگانیک مطالعه و تحقیق کنم. بعد از این تحقیقات بود که تولید نان های ارگانیک را آغاز کردم.

به گفته این بانوی نانوا، پخت نان با آرد کامل گندم نیازمند زمان، صبر و حوصله است و به همین دلیل کمتر سراغ پخت نان با آرد کامل گندم می فرایند. اژئر در ادامه شرح می دهد: روی دستور پخت نان لواش یکسری تغییرات انجام دادم و نان لواش سبوس دار پختم که مورد توجه آقای خواجه زاده، مدیرعامل انجمن تغذیه سالم، نهاده شد. بعد ایده پخت نان لواش با جو را دادم که این هم با استقبال روبرو شد.

همین باعث شد نخستین قراردادم را برای تولید نان های ارگانیک ببندم. برای تهیه این نان ها به جای شکر از نیشکر استفاده می کنم و روغن حیوانی را جایگزین روغن های گیاهی و تولید نموده ام. همچنین ایده تولید خمیرترش سالم با استفاده از محصولات ارگانیک را دادم و پخت آن را امتحان کردم که پیروز شدم و توانستم نان های خوشمزه و سالمی تولید کنم.

• حمایت شهرداری از زنان سرپرست خانوار

مریم اژئر از زنان سرپرست خانواری است که با کوشش و پشتکار و حمایت خانواده اش سکوهای پیروزیت را طی نموده است.

او معتقد است برای داشتن جامعه سالم ابتدا نیازمند داشتن جسم سالم هستیم. برای آشنایی با تغذیه سالم و ترویج فرهنگ استفاده از محصولات ارگانیک، باید تبلیغات بیشتری از سوی شهرداری منطقه در سرای محله ها انجام گردد. او در ادامه پیشنهاد جالبی می دهد: یکی از مهم ترین نیازهای زنان سرپرست خانوار اشتغال است. نانوایی های زیادی هم در منطقه داریم که زیرمجموعه شهرداری هستند و تعطیلند و بلااستفاده مانده اند. بد نیست با شناسایی زنان سرپرست خانوار منطقه که جویای کار هستند و آموزش آنها این نانوایی ها را برای پخت نان های سالم در اختیار آنها قرار دهند. با این کار علاوه بر اشتغالزایی، فرهنگ تغذیه سالم هم میان اهالی جا می افتد و در واقع با یک تیر دو نشان زده می گردد.