خطرناک ترین کوه های جهان - مجله گذر عمر

مرتفع مرگ آفرین

آناپورا با ارتفاع 8091 متر، در 55 کیلومتری هیمالیا واقع شده و شش قله با ارتفاع بیش از 7200 متر دارد. این کوه، دهمین قله مرتفع و اولین کوه خطرناک دنیا است. نام آناپورا در اصل از زبان سانسکریت گرفته شده و به معنی الهه محصول است. تا به حال 130 نفر پیروز شده اند به قلل مرتفع آناپورا صعود نمایند اما 53نفر در این راه جان خود را از دست داده اند. به خاطر آمار 40 درصدی کشته شدگان این کوه، آناپورا در فهرست خطرناک ترین کوه های دنیا جا گرفته است. اولین صعود به این کوه در سوم ژوئن سال 1950 توسط موریس هرزوک و لوئیس لاشنال انجام شد. البته این صعود خالی از خطر نبود و هر دو نفر در این راه انگشتان دست و پای خود را بر اثر سرمازدگی از دست دادند.

کوه مهی

نانگا پاربات، با داشتن ارتفاع 8126 متری نهمین قله مرتفع دنیاست که در قسمت غربی هیمالیا واقع شده است. این کوه به دلیل آمار کشته شدگانش، علاوه بر نامگذاری به اسم کوه قاتل، در فهرست خطرناک ترین کوه های دنیا قرار گرفته است. همچنین توفان های یکنواخت و دائمی و بهمن های سنگین دلایلی دیگر مبنی بر خطرناک بودن این کوه است. برخی نانگا پاربات را کوه عریان می نامند. هنگام طلوع آفتاب، مهی غلیظ قله را می پوشاند و مردم بومی منطقه در این باره افسانه ای دارند که می گوید این دود غلی1 به خاطر این است که فرشتگان هنگام هر طلوع، نان می پزند و معتقدند که این موضوع برای آنها برکت به همراه می آورد. در سال 1953 هرمان بوهل اولین شخصی بود که پیروز به صعود به این قله شد، ولی این صعود به قیمت کشته شدن 31 نفر از همراهان او بر اثر بهمن و توفان تمام شد.

این کوه به دلیل داشتن شیب کم، برای صعود بسیار راحت به نظر می رسید، آنها سفر پر خطر خود را شروع کردند ولی توفان های شدید باعث شد تا از راستا اصلی خارج شده و راه را گم نمایند. تمام گروه هرمان پس از روزها سرگردانی، زیر خروارها برف مدفون شدند به طوری که حتی اجساد آنها هم پیدا نشد. تعداد بی شمار مفقودان و کشته شدگان این کوه، باعث شد تا مردم آن را نفرین شده بدانند. هم اکنون نانگا پاربات، با داشتن 60 کشته، در کنار کوه آناپورا بیشترین کشته را در میان قلل خطرناک داراست.

کوهستان وحشی

کوهستان کی 2 دومین کوه مرتفع دنیا و همچنین یکی از خطرناک ترین کوه های دنیاست که به نام کوهستان وحشی نیز شناخته می گردد. ارتفاع این کوه، 8611 متر است و در مرز چین و پاکستان و در منطقه ای به نام کاراکورام واقع شده است. شیب 45 درجه ای راستاهای این کوه و همچنین یخی بودن آن به سمت قله، اصلی ترین عامل خطرآفرین کی 2 است. آمار کشته شدگان این کوه یک نفر از هر چهار صعود نماینده است. راستا این کوه در سال 1856 توسط تی جی مونت گومری تقسیم بندی شده و از کی1 تا کی7 نامگذاری شد. حرف کی نیز از اول اسم کاراکورام گرفته شده بود. اما بعدها تنها نام کی 2 به عنوان بلندترین قله باقی مانده و باقی نام ها تغییر کردند.

گنجینه های برفی

سومین کوه مرتفع دنیا بعد از اورست و کی 2، کانچن جونگاست که با ارتفاعی 8586 متری در مرز هند و نپال واقع شده است. نام کانچن جونگا به معنی پنج گنجینه برفی است و این نام به خاطر داشتن پنج قله پوشیده از برف روی آن نهاده شده است. آمار کشته شدگان این کوه 22 نفر از هر 100 نفر است و همچنین به دلیل ریزش بهمن های بسیار سنگین، آن هم در بیشتر ماه های سال، این کوه در فهرست خطرناک ترین کوه های دنیا قرار گرفته است.

هرم قاتل

کوهستان ماترهورن با ارتفاع 4477 متر، یکی دیگر از قلل سر به فلک کشیده آلپ به شمار می رود که به دلیل تعداد کشته شدگانش در فهرست خطرناک ترین کوه های دنیا قرار گرفته است. این کوه در مرز سوئیس و ایتالیا واقع شده است. یکی از مهم ترین دلایلی که کوهنوردان در این راستا دچار حادثه می شوند، آب و هوای غیرقابل پیش بینی و متغیر آن است که ناگهان از یک روز آفتابی، به روزی توفانی تبدیل می گردد. شکل اصلی این کوه مانند یک هرم است که هر ضلع این هرم، به سمت یکی از جهات اصلی قرار گرفته است. نام این کوه از زبان آلمانی، به معنی چمنزار در کوه، گرفته شده است و این، به دلیل وجود گونه های مختلف و فراوان گیاهی آن است. این کوهستان از سال 1865 تا 1995 بیش از 500 قربانی گرفت.

مرگ در بام دنیا

اورست است که با ارتفاعی 8850 متری در منطقه هیمالیا و در طول مرز نپال و تبت واقع شده است. این کوه در بخش نپالی به معنی ساگاراماتا به معنی بلندای آسمان و در بخش تبتی چومولونگما به معنی مادر زمین نامیده می گردد. تا به حال 2500 نفر پیروز شده اند به قله اورست صعود نمایند و 160 نفر نیز در این راه جان خود را از دست دادند. کشته شدگان این کوه و خطرات بی شمار و بهمن و توفان های شدید اورست، دلایلی است که نام این کوه را در فهرست خطرناک ترین کوه های دنیا قرار می دهد.

دریاچه ابرها

کوهستان واشنگتن با داشتن 1916 متر ارتفاع، بلندترین قله در آمریکای شمالی است که به دلیل داشتن آب و هوای نامساعد، برای صعود بسیار خطرناک است. این کوهستان تا به حال جان بیش از 100 نفر را گرفته است. قله واشنگتن به دلیل قرار دریافت در میان ابرها از پایین به وضوح دیده نمی گردد و به همین دلیل نام آن دریاچه ابرها گذاشته شده است. تندبادهای شدید، رگبارهای یخی و توده های عظیم یخ که در فصل تابستان آب شده و از کوه کنده می شوند و پایین می افتند، عظیم ترین مشکلاتی هستند که صعود به این قله را سخت نموده و این کوه را در شمار خطرناک ترین کوه های دنیا قرار داده اند.

این کوهستان، بسیار سرد است به طوری که در برخی از شب ها دما به 50 درجه زیر صفر می رسد. سرعت برخی از توفان های شدید این منطقه 231 کیلومتر در ساعت است و قدرت آن آن قدر زیاد است که می تواند یک انسان را به این سو و آن سو پرتاب کند. برای بالا رفتن از دیواره های یخی این کوهستان، باید علاوه بر کوهنوردی، صخره نوردی نیز کرد چون تنها راه صعود به قله است.

کوهستان لرزان

کوهستان دنالی با داشتن 6193 متر ارتفاع، یکی دیگر از خطرناک ترین کوه های دنیاست که در آلاسکا واقع شده است. دلیل اصلی پرخطر بودن این کوه، زمین لرزه های شدید و مداومی است که در این منطقه اتفاق می افتد. میزان اکسیژن در این ارتفاع از سطح دریا، نیمی از اکسیژن طبیعی موجود در هواست در حالی که در این کوهستان به دلیل عرض جغرافیایی، این میزان اکسیژن از نیم هم کمتر است. از سال 1932 تا به حال 106 نفر جان خود را در کوهستان دنالی از دست داده اند. یکی از پرحادثه ترین سال ها در تاریخ این کوهستان، سال 1992 بود که در آن 16 نفر از کوهنوردان جان خود را در راه صعود به قله از دست دادند. در ارتفاع 5242 متری دمای هوا در این کوهستان به بیش از 20 درجه زیر صفر می رسد.

قد بلند ژاپنی

فقط قله های بلند و مرتفع، مرگ آور نیستند بلکه کوه هایی مانند فوجی با ارتفاع 3776 مترهم می توانند مرگ آفرین باشند؛ کوهستان هایی که با درختان پوشیده شده اند. کوه فوجی که در 150 کیلومتری توکیو واقع شده، در اصل یک آتشفشان غیرفعال است و جنگلی که در دامنه آن واقع شده است، یکی از معدود مکان هادر آن اطراف است که از گدازه ها و مواد مذاب آتشفشان سال 1707 در امان مانده است.

بسیاری از کوهنوردان و دنیاگردانی که به این کوه رفتند، هیچ گاه بازنگشتند و به همین دلیل ژاپنی ها این کوه را کوهستان مرگ می نامند. آنها معتقدند که در اطراف کوه فوجی، مناطقی وجود دارند که دارای خاصیت مغناطیسی هستند و همین امر، باعث می گردد تا ردیاب ها نتوانند کسانی را که در این منطقه مفقود می شوند، پیدا نمایند. البته این امکان نیز وجود دارد که کوهنوردان ناپدید شده، شکار حیوانات وحشی ساکن جنگل، از قبیل مارها و سگ های وحشی، شده باشند.