حرف ناسا را باور کنیم؟ انسان واقعا 50 سال قبل به ماه رفته؟ - مجله گذر عمر

غزال زیاری - فرود انسان بر روی ماه یک داستان جعلی است یا این اتفاق در واقعیت اتفاق افتاده؟ اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970، ناسا در ماموریت های آپولو امکان سفر انسان ها به ماه را فراهم کرد و در نهایت 12 فضانورد گام به سطح ماه گذاشتند؛ اما هنوز این سوال برای بشر مطرح است که آیا انسان در روز 20 جولای سال 1969 گام بر روی سطح ماه گذاشته یا نه؟ بعضی افراد کاملا به واقعی بودن این رویداد باور دارند و معتقدند که با توجه به مشارکت دولت آمریکا، ناسا و 12 فضانوردی که در مجموع روی سطح ماه راه رفته اند و 400 هزار نفری که در برنامه آپولو همکاری می کردند، غیرممکن است بتوان این اتفاق که یکی از بزرگترین دستاوردهای بشریت بوده را جعلی دانست.

گفته می گردد که با یک تلسکوپ آماتور قوی هم می توان مکان فرود آپولو روی سطح ماه را رویت کرد و به این نکته اشاره می گردد که اگر به عکس های مدارگرد شناسایی ماه نگاه کنید، هنوز می توان بازمانده های ردپای ماموریت آپولو روی ماه را مشاهده کرد.

اما افراد دیگری هم هستند که فکر می نمایند فرود انسان روی ماه، یک ادعای جعلی و یک فریب بزرگ است. آنها بر این باورند که داستان های دولت آمریکا در خصوص آپولو 11 و ماموریت های بعدی، جعلی بوده و آن را در حکم ضربه حیاتی آمریکا به اتحاد جماهیر شوروی در کورس دستاوردهای فضایی یا کوشش برای افزایش بودجه ناسا و یا حتی منحرف کردن توجهات از جنگ ویتنام می دانند و استدلال هایی هم برای اثبات ادعایشان مبنی بر صحنه سازی بودن داستان سفر انسان به ماه دارند.

در اینجا می توانید بعضی از استدلال های این دسته از افراد که به عنوان مدرک برای اثبات جعلی بودن سفر انسان به ماه از آنها بهره می برند را مشاهده کنید:

1- ابهام درباره عکس ها؛ چرا ستاره ای نیست؟

ادعا: یکی از محبوب ترین تئوری های توطئه که سفر انسان به ماه را جعلی می داند، این است که در عکس هایی که آپولو گرفته، هرگز هیچ ستاره ای دیده نمی گردد. آنها معتقدند که در فضا، جایی که خبری از آلودگی نوری زمین و جو مه آلود نیست، باید هزاران ستاره در تصاویر رویت شوند. اما این استدلال مبتنی برعکس هایی است که در هنگام شب و تنها با نور ماه گرفته شده.

پاسخ علمی: تمام ماموریت ها با حضور انسان در سطح ماه، در طول روز انجام می شده و این بدان معناست که نور ستارگان در مقایسه با نور موجود، آنقدر کم بوده که در عکس ها مشاهده نمی شوند.

2- داستان خطوط متقاطع

ادعا: بحث دیگر، وجود خطوط متقاطع زیادی است که در عکس های آپولو و بیشتر در پشت اشیا در عکس ها به چشم می خورند؛ اگر این تصاویر واقعی باشند، این اتفاق غیرممکن است و به نظر می رسد که کسی این خطوط را ترسیم نموده.

پاسخ علمی: شبیه سازی همین عکس ها در روی زمین نشان داد که اشیای نورانی باعث می شوند که خطوط متقاطع کمرنگ تر به نظر برسند. وقتی این تصاویر کپی یا اسکن می شوند، بخشی از این جزئیات کاملا از بین رفته و این جلوه ایجاد می گردد که در بعضی عکس ها خطوط متقاطع پشت اشیا قرار دارند.

3- ماجرای حرف C روی صخره

ادعا: یکی دیگر از ابهامات درباره عکسی از یک صخره در ماه است که در ماموریت آپولو 16 گرفته شده. به نظر می رسد که روی صخره، حرف C نوشته شده.

پاسخ علمی: با آنالیز نسخه اصلی عکس هیچ مورد مشکوکی رویت نمی گردد و خبری از حرف C نیست و احتمالا چیزی که ما شبیه حرف C می بینیم، یک تار مو یا نخ است که در هنگام کپی یا اسکن کردن عکس، آن را خدشه دار نموده.

4- پرچم در حال حرکت

ادعا: نیل آرمسترانگ و باز آلدرین، در جریان سفر به ماه، پرچم آمریکا را در آنجا نصب کردند. در بعضی از تصاویر به نظر می رسد که این پرچم در جریان باد در حال تکان خوردن است. اما وقتی باد در ماه وجود ندارد، چطور چنین چیزی ممکن است؟

پاسخ علمی: اگر از نزدیک و دقیق نگاه کنید متوجه می شوید که لبه های پرچم کشیده شده و ماجرا این است که پرچم اصلا تکان نمی خورده؛ یک میله افقی در بالای تیرک پرچم، آن را به حالت باز نگه می داشته تا مانع از افتادنش گردد و این باعث می گردد تا به نظر برسد که باد مانع از افتادن و آویزان شدن پرچم می شده. اینکه حس می کنیم که پرچم در حال تکان خوردن است هم به علت گرانش ضعیف ماه است که آنقدر قوی نیست که پرچم را کاملا باز نگه دارد و بعد از تکان هایی که پرچم در هنگام نصب شدنش در کره ماه داشت، از آن موقع تا حالا پرچم بی حرکت در جایش پایدار و باقی است.

5- مرگ افراد در کمربند وان آلن

ادعا: این شاید متقاعد نماینده ترین تئوری درباره جعلی بودن فرود انسان برروی ماه است که بر پایه کمربندهای وان آلن شکل گرفته؛ دو کمربند غول پیکر به شکل دونات که زمین را احاطه نموده اند و از ذرات باردار بسیار پرانرژی از بادهای خورشیدی تشکیل شده اند. بعضی افراد بر این باورند که انسان ها نمی توانند بدون قرار گرفتن در معرض دوزی کشنده از تشعشعات، از این کمربندها عبور نمایند و عبور از این کمربندها، به منزله مرگ افراد خواهد بود

پاسخ علمی: قبل از ماموریت های آپولو نگرانی های زیادی در این رابطه وجود داشت و از همین رو دانشمندان کوشش زیادی کردند تا مطمئن شوند که سرنشینان آپولو 11 از این تشعشعات در امان خواهند بود و برای همین فضاپیما را با لایه ای از آلومینیوم پوشاندند تا فضانوردان را در مقابل تشعشات حفاظت نموده و درعین حال مسیر سفر از زمین به ماه را به نحوی انتخاب کردند که زمان قرار گرفتن فضاپیما در کمربندهای وان آلن به حداقل برسد.

آنالیز 9 ماموریت آپولو حکایت از آن دارد که مقدار تشعشع جذب شده به بدن فضانوردان به طور میانگین 0.46 دوز بوده و این ثابت می نماید که تصمیم ناسا برای حفاظت فضانوردان دربرابر تشعشعات تصمیم درستی بوه. مقدار 0.46 دوز به مراتب کمتر از مقدار تشعشعی است که در بدن بعضی از کارکنان سازمان های انرژی هسته ای جذب می گردد ولی ده برابر بیشتر از مقدار تشعشع جذب شده در بدن کارمندانی است که در مراکز حرفه ای پزشکی که با اشعه ایکس و رادیوتراپی کار می نمایند یافت می گردد.

6- داستان سایه ها

ادعا: در بعضی از تصاویر موجود از سطح ماه، با وجود سایه های چند زاویه ای، به نظر می رسد که بیش از یک منبع نور در سطح ماه وجود داشته

پاسخ علمی: فضانوردان، عکس های خود در سطح ماه را از روی یک بخش تپه ای و در نوری روشن می گرفتند؛ آن هم در شرایطی که خورشید نزدیک به افق بود. تصور کنید که در زمینی ناهموار و پوشیده از برف، در زمان ماه کامل و نزدیک به زمین، از فردی عکاسی می کنید؛ خطوط زمین سایه هایی با طول های مختلف ایجاد می نمایند.

7- ذوب شدن فیلم های عکاسی

ادعا: دمای سطح ماه در هنگام تابش پرتوهای آفتاب به 137 درجه سانتی گراد می رسد و در این دما، فیلم های عکاسی و بسیاری از چیزهای دیگر ذوب خواهند شد.

پاسخ علمی: کسی فیلم های عکاسی را روی سطح داغ ماه رها نمی کرد و تمام مواد در قوطی های محافظتی قرار داشتند. به علاوه در زمان انجام ماموریت های آپولو، فضانوردان در طلوع یا غروب به عملیات می پرداختند و در نتیجه دما در آن بازه های زمانی به مراتب مناسب تر بود.

8- رد پاها روی ماه

ادعا: باقی ماندن رد پا روی خاک ماه، به رطوبت و وجود آب احتیاج دارد. اینطور نیست؟

پاسخ علمی: نه لزوما. اگر مقداری گرد و غبار ریزدانه خشک مانند پودر تالک روی سطح موجود باشد، به راحتی ردپا بر روی آن حفظ خواهد شد. چرا که جنس ذرات به گونه ای هستند که به علت اصطکاک موجود بین آنها، ساختار و شکل خود را حفظ می نمایند.

9- شهاب سنگ های کشنده

ادعا: فضا مملو از شهاب سنگ های بسیار سریعی است که در صورت برخورد با فضاپیما، می توانند منجر به مرگ فضانوردان شوند

پاسخ علمی: فضا به طرز غیرقابل باوری بزرگ است. گرچه تعداد بی شماری از اجرام کوچک و بزرگ با سرعت های حیرت آوری در منظومه شمسی حرکت می نمایند، اما باید این را در نظر داشت که حجم فضاپیما در مقایسه با ابعاد این اجرام بسیار کوچک و ناچیز است و در نتیجه احتمال این برخوردها بسیار پائین خواهد بود. به علاوه لباس های فضانوردان از لایه های کولار تهیه شده بود تا در صورت برخورد احتمالی ذرات با آنها، این لباسها از بدن فضانوردان محافظت کند.

مدارک موجود برای اثبات سفر انسان به ماه

قطعا تا زمانی که پای انسان مجددا به ماه نرسد، همواره این تردیدها و ابهامات وجود خواهد داشت و ادعاهای متعددی برای کذب بودن سفر انسان به ماه در پنجاه سال پیش مطرح خواهد شد. ولی درحال حاضر در مقابل تک تک ادعاهایی که ماموریت های آپولو را جعلی می دانند، دلایلی وجود دارد که نادرست بودن این ادعاها را ثابت می نماید.

به نقل از iop ، از ماموریت های آپولو در ماه، 8400 عکس در دسترس عموم قرار گرفته و هزاران ساعت فیلم ویدیویی، کوهی از داده های علمی و رونوشت های کامل و صداهای ضبط شده مکالمات موجود است و حتی 382 کیلوگرم از سنگ های سطح ماه به وسیله فضانوردان به زمین آورده شده که به صورت مستقل در آزمایشگاه های دنیا ارزیابی و تائید شده که سنگ ها از کره ماه هستند و همه اینها ادعاها مبنی بر جعلی بودن سفر انسان به ماه را رد می نماید.

بیشتر بخوانید:

• رفتار ترامپ گونه ایلان ماسک، کار دستش داد!
• باکتری سایبورگ، ترکیب باورنکردنی ماشین و موجود زنده میکروسکوپی

اگر این برای متقاعد کردن بدبین ترین افراد کافی نباشد، مدارگرد شناسایی ماه ناسا (LRO) می تواند گره گشا باشد. این روزها LRO تصاویر باکیفیتی از سطح ماه را به زمین مخابره می نماید و در جریان ماموریتش، تصاویری از محل فرود فضاپیماهای آپولو در سطح ماه و ماژول های فرود رها شده در آنجا و بعلاوه رد سطح نوردهای روی ماه ماموریتهای آپولو را ثبت نموده. وضوح این تصاویر به قدری خوب است که حتی می توان مسیرهای ردپای فضانوردان را نیز رویت کرد.

فضاپیماهای چین، هند و ژاپن نیز مکان های فرود آپولو در ماه را مشاهده نموده اند که این هم تائیدی است بر اینکه چند دهه پیش انسان ها برروی ماه فرود آمده بودند.

آخرین مهر تائید برای سفر انسان به ماه، ابزاری است که 50 سال پیش در ماموریت آپولوی 11 در ماه نصب شد. در جریان آن سفر آرمسترانگ و آلدرین، یک ابزار بازتابنده لیزری را برروی سطح ماه کار گذاشتند که هنوز هم فعال است و به انسان ها این فرصت را می دهد تا با انعکاس نور لیزر، فاصله تا ماه را با دقت بالایی مقدار گیری نمایند. در صورتی که اگر این ابزار روی ماه قرار نگرفته بود، امکان چنین مقدار گیری دقیقی برای بشریت فراهم نبود.

منبع: space

5858