کشف مقبرۀ باستانی مادر و کودک در زیر یک دبستان! - مجله گذر عمر

خبرنگاران | در گورستانی که در حفاری های مربوط به ساخت یک دبستان در شهر مارسی کشف شده، بقایای یک زن بالغ و یک کودک درون هر یک از گور ها کشف شد که احتمالاً مادر و فرزند بودند. آنالیز ها نشان می دهد آن ها هم زمان از جهان رفته اند و به شکل عاشقانه ای در گور قرار گرفته اند. از قرن هفتم تا دهم پس از میلاد از این گورستان استفاده میشده، اما گور های دو نفره مربوط به نخستین بخش این دوره زمانی هستند.

به گزارش خبرنگاران ؛ افراد مدفون با کفن در خاک گذاشته شده و جواهرات موقری از جنس مس، برنز و آهن متعلق به عصرمروونژی به همراه آن ها دفن شده است. باستان شناسان تقریباً 95 گور را در این گورستان کشف کردند که بسیاری از آن ها کودک هستند. در بیشتر موارد، آن ها در گور های ساده به پشت در گور قرار گرفته اند.

بعضی از این گور ها از جنس سفال هستند و بعضی دیگر با تخته سنگ های محلی ساخته و ردیف شده اند. نه گور های سفالی و نه گور های سنگی، سقف شان سالم نمانده است. اجزای بجامانده از جنس چوب در بعضی از گور ها نیز حاکی از حضور الوار چوبی است.

این گور ها در طول سالیان بطور مکرر باز شدند، نه به وسیله غارتگران، بلکه برای باز کردن فضا برای مردگان نو! پس از گذشت یک وقفه مناسب برای تجزیه شدن بافت های نرم، گور دوباره باز می شده و مرده تازه ای را در آن قرار می دادند که جایگاه آن معمولاً روی مرده قبلی بود. احتمالاً گور ها از سطح زمین قابل رویت بودند تا مردم بتوانند به راحتی متوفیان نو را به آن ها اضافه نمایند.

از این سایت مدت ها پیش از عصر مروونژی به عنوان سکونتگاه استفاده می شده است. حفاری های این سایت منجر به کشف دوازده گودال و تیرچال به قدمت 1300-1400 پیش از میلاد شده است (عصر بزنز). یکی از گودال ها حاوی بقایای یک کودک است. یکی از تیرچال های بزرگ تر نیز حاوی یک ظرف سرامیکی است که شاید به عنوان کوزه نگهداری خاکستر برای مردگان سوخته شده از آن استفاده میشده است.

یک گودال بزرگ در اصل برای بیرون کشیدن خاک رس برای سرامیک ها کنده شده که بعداً به عنوان گور موقت از آن استفاده شده است. یک خروار تیرچه هم وجود دارد که احتمالاً افراد مختلف به عنوان پناه از آن استفاده می کردند. این ها ساختار های موقتی بودند، اما دیوار خشت خام نشان دهنده این است که از این سایت بعدتر، یعنی در عصر برنز، برای برپایی سکونت گاه های دائمی استفاده شده است.

مترجم: زهرا ذوالقدر