بهترین فیلم های کمدی سال 2020 - مجله گذر عمر

با این حال به لحاظ تنوع سوژه به نظر می رسد ژانر کمدی در سال 2020 سال بدی نداشته. فیلم هایی با بودجه های محدود و در بخش سینمای مستقل تولید شدند که اکثرا به لطف فیلم نامه خوب و بازی های بازیگرانشان، که اتفاقا ستاره های مشهور هم نیستند، مورد توجه قرار گرفتند. بخشی از این جریان جدید کمدی سازی قطعا مدیون سریال های تلویزیونی سال های اخیر است که توسط استندآپ کمدین ها ساخته شدند و پای آن ها را به تلویزیون باز کردند.

• بهترین فیلم های جنگی 2020
• 42 فیلمی که در سال 2020 نباید از دست دهید

این یک فهرست ده تایی از بهترین فیلم های کمدی 2020 است. در سالی که شاید سخت ترین سال هزاره سوم محسوب گردد و در شرایطی که بیماری کرونا ما را با شرایطی روبرو کرده که به نظر می رسد از جنگ دنیای به این طرف با آن روبه رو نبوده ایم، بیشتر از هر زمان دیگری به خندیدن نیاز داریم. این فهرستی از فیلم های خوبی است که می توانند در روزهای بد ما را بخندانند. با توجه به شرایط سینماها ممکن است دیدن خیلی از این فیلم ها را از دست داده باشیم.

1. زن جوان نویددهنده (Promising Young Woman)

• کارگردان: امرالد فنل
• بازیگران: کری مولیگان، بو برنهام
• امتیاز متاکریتیک: 74 از 100

اولین اثر در فهرست بهترین فیلم های کمدی سال 2020 کمدی سیاهی است که خود امرالد فنل آن را نوشته و در تهیه اش هم نقش داشته است. فنل کارگردان جوان انگلیسی است که به عنوان بازیگر تلویزیونی بیشتر شناخته می گردد و زن جوان نویددهنده اولین فیلم بلندش در مقام کارگردان محسوب می گردد. او اپیزودهایی از سریال کشتن ایو را هم نوشته و دو بار برای خلق این سریال نامزد دریافت جایزه امی شده است.

اولین نمایش فیلم در جشنواره ساندنس بود. بو برنهام از بازیگران این فیلم کارگردان و فیلم نامه نویس فیلم تحسین شده کلاس هشتم است که یعنی از تحسین شده ترین فیلم های سال 2018 توسط منتقدان و یک کمدی درام درباره بلوغ بود.

فیلم فنل درباره زن جوانی به نام کیسی با بازی مولیگان است که همه او را به عنوان زنی آینده دار می شناسند تا اینکه یک اتفاق اسرارآمیز آینده او را از جهت خودش خارج می کند و باعث انحرافش می گردد. به هر حال هیچ چیزی در زندگی کیسی آن طوری نیست که به نظر می رسد؛ او به طرز عجیب و غریبی باهوش و به طرز آزاردهنده ای زیرک و حیله گر است و یک زندگی دوگانه شب ها دارد. یک برخورد غیرمنتظره به کیسی این فرصت را می دهد که اشتباهات گذشته را درست کند.

منتقدان گفتند که این فیلم به طرز صریحی برانگیزاننده و تاثیرگذار است که گاهی شکل یک تریلر پیدا می کند. اولین فیلم امرالد فنل اثری است که ما را به آینده او امیدوار می کند و البته در کارنامه کری مولیگان هم یک بازی برجسته به جا می گذارد.

2. صعود (The Climb)

• کارگردان: مایکل آنجلو کووینو
• بازیگران: مایکل آنجلو کووینو، کایل ماروین، گیل رنکین
• امتیاز متاکریتیک: 82 از 100

این اولین فیلم بلند مایکل آنجلو کووینوست که به عنوان تهیه کننده فعالیتش در سینما بیشتر است. فیلم در بخش نوعی نگاه جشنواره کن سال 2019 برای اولین بار به نمایش درآمد. داستان مایک و کایل که بهترین دوستان یکدیگر هستند. یک روز موقع دوچرخه سواری مایک به کایل می گوید که با نامزد او در ارتباط است.

طبعا بحث و جدل بین شان شکل می گیرد و در لحظه خشم مایک تصادف می کند و به بیمارستان می رود. هر چند جراحتش جدی نیست. نامزد کایل به دیدن او می آید و قرار می گردد به جای کایل با مایک ازدواج کند اما به طرز غیرمنتظره ای خیلی زود و قبل از ازدواج می میرد. در مراسم تشییع جنازه مایک به کایل می گوید که اشتباه کرده بود و با اینکه کایل از او عصبانی است تسلی اش می دهد. کایل به زودی وضع بهتری پیدا می کند و سر و سامان می گیرد در حالی که مایک الکلی شده. او که نگران مایک است از او می خواهد تعطیلات را کنار او و نامزدش بگذراند. این تازه شروع ماجراهای تازه است.

از آن فیلم هایی است که پر از اتفاق است و اگر از فیلم های مربوط به رفاقت دو مرد لذت می برید نباید آن را از دست بدهید. منتقدان می گویند دوستی دو مرد درگیرکننده از کار درآمده و فیلم بیشتر اوقات درگیرتان می کند و بامزه است. البته این فیلم اغلب نگاه تازه ای ارائه می دهد و بی شک یکی از بهترین فیلم های کمدی سال 2020 است.

3. بورات 2 (Borat Subsequent Moviefilm: Delivery of Prodigious Bribe to American Regime for Make Benefit Once Glorious Nation of Kazakhstan)

• کارگردان: جیسون وولینر
• بازیگران: ساشا بارون کوهن، تام هنکس
• امتیاز متاکریتیک: 68 از 100

فیلمی به سبک ماکیومنتری (تلفیقی از مستند و درام نمایشی) و مثل قسمت قبلی بیشتر از اینکه کارگردانش اهمیت داشته باشد فیلم به نام بازیگر اصلی و یکی از تهیه کنندگان و نویسندگانش یعنی ساشا بارون کوهن مشهور است.

قسمت اول این فیلم سال 2006 ساخته شد با اسم مفصل بورات: یادگیری های فرهنگی آمریکا برای انجام منفعت ملت پرشکوه قزاقستان که سر و صدای زیادی هم به پا کرد و بارون کوهن توانست برای آن فیلم جایزه بهترین بازیگر کمدی را از گلدن گلوب بگیرد. فیلم داستان یک گزارشگر تلویزیونی با ملیت قزاق بود که به او ماموریت داده می گردد به آمریکا برود و درباره زندگی مردم گزارش تهیه کند. فیلمی که به دلیل محتوای ضدیهودی اش و حاشیه های دیگر از جمله استفاده از مردم یک روستا در رومانی به عنوان نابازیگر در خیلی از کشورهای دنیا از جمله کشورهای عربی و روسیه به نمایش درنیامد و جنجالی شد.

اما از حق نگذریم فیلم بامزه ای بود و حالا قسمت دومش بعد از 14 سال ساخته شده است. بورات در قسمت جدید قزافستان را تمسخر کرده است و باعث شده که برای بقیه عمرش به گولاگ تبعید گردد. 14 سال بعد نخست وزیر قزافستان نورسلطان نظربایف او را آزاد می کند و به او مأموریت می دهد که وزیر فرهنگ قزاقستان را پیش دونالد ترامپ ببرد. بورات در نزدیک شدن به ترامپ ناپیروز است و سعی می کند شانسش را با معاون او یعنی مایک پنس امتحان کند.

منتقدان گفتند قسمت دوم بورات ثابت می کند شخصیت کمیکی که ساشا بارون کوهن خلق کرده همچنان پیروز و بامزه است و در نمایش کژتابی های فرهنگ آمریکایی به عنوان ابزاری تند و تیز ظاهر می گردد.

4. بچه کارآگاه (The Kid Detective)

• کارگردان: ایوان مورگان
• بازیگران: آدام برودی، سوفی نلسی، سارا ساترلند
• امتیاز متاکریتیک: 74 از 100

کمدی بچه کارآگاه ساخته ایوان مورگان با بازی آدام برودی است. این اولین فیلم بلند ایوان مورگان محسوب می گردد که پیش از آن چند فیلم کوتاه به عنوان فیلمنامه نویس و کارگردان در کارنامه اش دارد. فیلم در جشنواره تورنتوی امسال به نمایش درآمد و هر چند فروش خوبی نداشت اما به نظر منتقدان از جواهرات پنهان سال بود.

داستان کودکی که کارآگاه مشهوری بوده و حالا بزرگ شده و در 32 سالگی بین روزهای دائم الخمری اش و روزهای دیگری که به حال خودش دل می سوزاند می خواهد همچنان همان معماهای پیچیده را حل نماید. تا اینکه یک موکل ساده اولین پفراینده بزرگسالانه اش را برایش می آورد و از او می خواهد کشف کند چه کسی دوست پسرش را با خشونت به قتل رسانده است.

منتقدان درباره اش نوشته اند: در نئونوآر غیرمعمول ایوان مورگان فقط مظنون یا محرک نیست که حواس مخاطب را منحرف می کند بلکه کل ژانر است. فیلمی که شبیه یک بازی شطرنج است. فیلم شوخ طبعی مرگباری دارد و با سبکباری شروع می گردد اما کم کم وارد دنیا های تاریکی می گردد.

5. روی صخره ها (On the Rocks)

• کارگردان: سوفیا کوپولا
• بازیگران: بیل موری، رشیدا جونز
• امتیاز متاکریتیک: 78 از 100

سوفیا کوپولا با همان اولین فیلمش گمشده در ترجمه با حضور بیل موری و اسکارلت جوهانسون تبدیل به کارگردانی محبوب سینمادوستان شد. در همان اولین اثرش به عنوان کارگردان توانست خیلی خوب از زیر سایه اسم پدرش، فرانسیس فوردکوپولای بزرگ بیرون بیاید. البته همه فیلم های سوفیا کوپولا به خوبی گمشده در ترجمه از کار درنیامدند اما همکاری دوباره اش در فیلم روی صخره ها به خصوص در صحنه هایی که بیل موری حضور دارد دوباره توانسته تا حدی نظر دوستدارانش را جلب کند.

فیلم ماجرای زنی است که سعی دارد خانواده اش را حفظ کند. عاشق همسر و بچه هایش است و بیشترین سعی اش را می کند که همه در رفاه باشند تا اینکه کم کم به بعضی از رفتارهای شوهرش و رابطه او با منشی اش مشکوک می گردد. از آن طرف پدر لارا مردی خوشگذران است که زمانی مادر او را رها کرده بوده. او به شک های لارا دامن می زند و دائم نشانه های جدیدی به دخترش نشان می دهد که حاکی از بی وفایی شوهرش است. هر چند به دخترش علاقه زیادی دارد اما انگار این ماجرا کمی حکم سرگرمی هم برایش دارد و شروع به تعقیب دامادش می کنند.

آخر داستان را لو نمی دهم اما آخرش نه آن حس و حال کمدی را دارد نه پایان مجذوب کننده ای است. در حقیقت هر چه بیل موری تا پایان فیلم رشته پنبه می گردد اما آن دو سوم ابتدایی فیلم و به خصوص سکانس های حضور بیل موری ارزش دیدن دارند.

6. خودتان را نجات بدهید! (Save Yourselves)

• کارگردان: الکس هیوستون فیشر، الئنور ویلسون
• بازیگران: سونیتا مانی، جان رینولدز
• امتیاز متاکریتیک: 66 از 100

این فیلم که اولین بار در جشنواره ساندنس به نمایش درآمد اولین فیلم بلند هیوستون فیشر و ویلسون در مقام کارگردان است و بازیگر مشهوری هم ندارد. این اثر به عنوان یکی از بهترین فیلم های کمدی 2020 از آن فیلم های مستقل و جمع وجور است.

پیش درآمدی می گوید که فیلم درباره سالی است که زمین از بین می رود. یک زوج حدود 30 ساله به اسم سو و جک تصمیم می گیرند ارتباطشان را با زندگی سطحی در بروکلین که همه گرفتار اینترنت هستند قطع کنند. آن ها برای یک آخر هفته تلفن هایشان را خاموش می کنند و در کلبه یکی از دوستانشان در جنگل اقامت می کنند. همان طور که به سمت جنگل می فرایند از آسمان چیزهایی سقوط می کند. به کلبه که می رسند زوج جوان شروع می کنند به اینکه دوباره با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. درباره همه چیز با هم حرف می زنند و تصمیم می گیرند که تبدیل به آدم های بهتری شوند. می خواهند نان بپزند و گیاهخوار شوند و باغچه خودشان را داشته باشند و خلاصه از زندگی شهری مدرن فاصله بگیرند.

در طول اقامت آن ها در کلبه دنیا دارد به پایان می رسد و این دو نفر فقط نشانه هایش را می بینند.

منتقدان درباره فیلم گفتند خوبی آن این است که به اندازه خودش را جدی می گیرد و نه بیش از اندازه. طبعا فیلمی است که با بودجه محدود ساخته شده و امکانات بصری چندانی ندارد اما به جزئیات کوچک توجه دارد و آن ها را درست جلو می برد و این از هر چیزی مهم تر است.

7. خودجوش (Spontaneous)

• کارگردان: برایان دافیلد
• بازیگران: چارلی پلامر، کاترین لنگفورد، ایون اورجی
• امتیاز متاکریتیک: 78 از 100

برایان دافیلد امسال فیلم نامه عشق و هیولاها را هم نوشته بود که مثل خودجوش آن فیلم هم تین ایجری بود اما فضای کمدی نداشت و البته برخلاف این یکی منتقدان اصلا دوستش نداشتند. خودجوش اولین فیلم بلند دافیلد در مقام کارگردان است. فیلم یک کمدی سیاه عاشقانه علمی-تخیلی است. وقتی دانش آموزان یک دبیرستان بدون هیچ توضیح قابل قبولی شروع به منفجر شدن می کنند، مارا و دیلان که دانش آموزان سال آخر هستند به همراه بقیه آن هایی که مانده اند در دنیا راه می افتند در حالی که هر لحظه ممکن است آخرین لحظه زندگی شان باشد.

در شرایطی که این انفجارهای خودجوش ادامه دارند و هنوز هم دلیلی برایشان پیدا نشده است، بین مارا و دیلان شکوفه های عشق جوانه می زنند. حالا که متوجه شده اند به فردا اعتباری نیست تصمیم می گیرند که زمان حال را کنار یکدیگر سپری کنند.

منتقدان این کمدی سیاه تین ایجری را ستایش کردند و از چرخش داستانی آن لذت بردند. فیلمی که در آن بازیگران نوظهوری مثل کاترین لنگفورد بازی می کنند که بازی درخشانش از نقاط عطف فیلم است و می گردد به آینده اش امیدوار بود. علاوه بر اینکه اولین فیلم برایان دافیلد نوید پیدا شدن کارگردانی را می دهد که از این به بعد باید فیلم های را تعقیب و تماشا کنیم چون این فیلمش هم بامزه و هم هوشمندانه بود.

8. تاریخچه شخصی دیوید کاپرفیلد (The Personal History of David Copperfield)

• کارگردان: آرماندو لانوچی
• بازیگران: دو پاتل، هیو لوری، تیلدا سویینتون
• امتیاز متاکریتیک: 77 از 100

ما با کاراکتر دیوید کاپرفیلد قهرمان داستانی به همین نام نوشته چارلز دیکنز آشنایی داریم. فیلم تاریخچه شخصی دیوید کاپرفیلد کمدی ساخته آرماندو لانوچی اقتباسی آزاد از رمان ویکتوریایی دیکنز است که سال 1850 منتشر شد. دو پاتل نقش اصلی فیلم را بازی می کند. فیلم اولین بار در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد.

فیلم داستان زندگی دیوید کاپرفیلد از زمان تولدش را روایت می کند. دیوید زندگی عجیبی دارد. به دیدن خانواده پرستارش می رود و وقتی برمی گردد متوجه می گردد که مادر جوانش کلارا با آقای مردستون مردی گناهکار و ظالم ازدواج کرده است. او دیوید را کتک می زند و بعد هم او را به کارخانه اش می فرستد که آنجا به عنوان یک کارگر از او کار می کشند. بعد از اینکه مادر دیوید از دنیا می رود او فرار می کند و عمه بتسی ثروتمندش را پیدا می کند که به دیوید کمک می کند تبدیل به یک نویسنده و جنتلمن گردد اما در این جهت مشکلاتی وجود دارد.

آرماندو لوناچی همان طور که از اسمش پیداست خانواده ایتالیایی دارد اما خودش متولد اسکاتلند است. او متخصص ساختن سیتکام های تند و تیز است و استندآپ کمدی اجرا می کند و بیشتر در تلویزیون فعالیت دارد. اولین فیلم او مرگ استالین یک اثر کمدی-سیاسی طعنه آمیز بود که سال 2017 به نمایش درآمد و تحسین منتقدان و سینمادوستان را برانگیخت.

منتقدان به فیلم های لوناچی علاقمند هستند. به عقیده منتقدان فیلم تاریخچه شخصی دیوید کاپرفیلد برداشتی تر و تازه، بامزه و درنهایت مجذوب کننده از داستان دیوید کاپرفیلد است. فیلمی که هم سرگرم کننده است و در عین حال که به رمان منبع اقتباسش احترام می گذارد چیزی جدید هم از آن خلق می کند.

منتقد گاردین می گوید: در طول فیلم به نظر می رسد عوامل به حدی درگیر سکانس های فوق العاده بوده اند که حس خوب شان از پرده بیرون می زند و بازتاب همان حال و هوا را روی پرده می بینیم.

9. من عادت داشتم اینجا بروم (I Used to Go Here)

• کارگردان: کریس ری
• بازیگران: گیلیان جیکوبز، جمن کلمان
• امتیاز متاکریتیک: 68 از 100

کریس ری، بازیگر آمریکایی پیش از این سه چهار فیلم دیگر با نام کریس سوانبرگ کارگردانی کرده بود که اکثرا هم کمدی بودند و همه شان هم بالاتر از حد متوسط با استقبال فیلمسازان روبرو شدند.

فیلم جدیدش داستان نویسنده ای به نام کیت کاکلین است که تور معرفی کتابش به خاطر فروش پایین آن کنسل می گردد. استاد سابق او دیوید کیل پاتریک از او دعوت می کند تا در دانشگاهی که سابقا در آن درس می خوانده سخنرانی کند. وقتی بعد از پانزده سال به دانشکده برمی گردد با زندگی دانشجویان احاطه می گردد در حالی که خودش از نامزدی شکست خورده و عملکرد ضعیف کتابش رنج می برد. دیوید سعی دارد کیت را تسلا بدهد. اما چیزی که واقعا باعث آرامش خاطر کیت می گردد شهر قدیمش است و احساسات نوستالژیکی که آن جا در او بیدار می کند. او در کالجش ستاره است اما در دنیای بیرون از آنجا نویسنده ای شکست خورده. طبعا کیت وسوسه می گردد به جای اینکه در دنیای بزرگسالان شکست خورده باشد با جوانان کالج رفاقت کند.

گیلیان جیکوبز ستاره اصلی فیلم است و بازی او موتور محرکه کمدی که سطح فیلم را چند پله بالاتر می برد. داستان فیلم البته آشنا و احتمالا تا حدی قابل پیش بینی است اما این چیزی از اهمیت حرفی که می زند کم نمی کند. موضوع بالغ شدن با پذیرفتن شکست ها چیزی نیست که کهنه بگردد و کریس ری هم خیلی خوب آن را روایت کرده است.

10. دندان های شیری (Babyteeth)

• کارگردان: شانون مورفی
• بازیگران: الیزا اسکنلن، میشل لوترز، توبی والاس
• امتیاز متاکریتیک: 77 از 100

آخرین فیلم در فهرست بهترین فیلم های کمدی سال 2020 ما اولین فیلم سینمایی شانون مورفی در مقام کارگردان است. اما او به عنوان یک کارگردان تلویزیونی شهرت خوبی دارد و اپیزودهایی از سریال کشتن ایو را هم کارگردانی کرده است. کمدی شانون مورفی درباره بلوغ است. فیلم اقتباسی از نمایشنامه ای به همین نام است که فیلم نامه نویسش آن را نوشته است.

دندان های شیری اولین بار در جشنواره ونیز به نمایش درآمد. میلا فینلی از بیماری رنج می برد و قرار است شیمی درمانی را شروع کند. از طرف دیگر موسی را از خانه بیرون انداخته اند. موسی و میلا در ایستگاه قطار با هم ملاقات می کنند. پدر میلا به اسم هنری تراپیست است و مادرش برای مبارزه با افسردگی به خاطر بیماری دخترش دارو مصرف می کند. میلا، موسی را به خانه می آورد تا با خانواده اش ملاقات کند. یک شب موسی به قصد دزدی غذا و چیزهای دیگر وارد خانه میلا می گردد. آنا مچش را می گیرد و سعی دارد آرام با او صحبت کند اما هنری و میلا پایین می آیند و متوجه ماجرا می شوند. میلا که گیج شده پیشنهاد می دهد موسی برای صبحانه بماند و خانواده اش هم موافقت می کنند. ماجراهای موسی و میلا و والدین میلا ادامه دار می گردد. به خصوص که موسی به قرص اعتیاد دارد.

فیلمی که به نظر منتقدان تروتازه آمد و بازی ها و کارگردانی قدرتمند آن را ستایش کردند. منتقد ورایتی نوشته بود که به عنوان اولین فیلم یک کارگردان اثر غافلگیرکننده ای است و بقیه منتقدان هم معتقد بودند این فیلم کارش را دقیق انجام می دهد چون مطابق انتظار تماشاگر پیش نمی رود.