رکورددار لیگ برتر روی جایگاه داغ نشست! - مجله گذر عمر

خبرنگاران؛ احسان محمدی- در حالیکه هنوز فوتبال ایرانی از درگذشت نابهنگام سرژیک تیموریان یکی از بازیکنان جنتلمن دهه 70 استقلال خارج نشده بود، خبر انتصاب سیدمهدی رحمتی به عنوان سرمربی تیم شهرخودرو همه را شگفت زده کرد تا نشان بدهد مهمترین خصلت فوتبال ایران عنصر غافلگیری است!

کمتر از یک ماه پیش وقتی سهراب بختیاری زاده سرمربی شهر خودرو رسماً خاطرنشان کرد که سیدمهدی رحمتی را به دلیل بی انضباطی از تیم اخراج نموده و به او بازی نمی دهد، خوابش را هم نمی دید که 9 شهریور رحمتی سرمربی تیم گردد! انگار همه ما مقابل دوربین مخفی هستیم.

این البته حق مدیرعامل باشگاهی است که به نظر خصوصی اداره می گردد، تیمی که در میانه فصل گذشته یحیی گل محمدی سرمربی اش را با فشارهای پیدا و پنهان از آنها گرفتند. فرهاد حمیداوی در حالیکه لیستی از نام های متفاوت را مقابل چشمش برای ادامه لیگ قهرمانان آسیا داشت، دست روی دروازه بان مشهورش گذاشت تا او به عنوان بازیکن-مربی انتخاب گردد. (البته تا این لحظه! چون هیچ بعید نیست وقتی شما این یادداشت را می خوانید خود حمیداوی برکنار و سهراب بختیاری زاده جانشینش شده باشد. اینجا هیچ چیز بعید نیست!)

گرچه در عصر سلطه علیرضا بیرانوند درون دروازه تیم ملی به سر می بریم ولی می توان سید مهدی رحمتی را کنار احمدرضا عابدزاده به عنوان دو دروازه بان برتر بعد از انقلاب فوتبال ایران نشاند. خوش قد و بالا، جسور، شوت گیر، ماجراجو، پرحاشیه و در تردد میان اصفهان، شیراز، تهران، کرمان و مشهد!

در ذهن هر کدام از ما قاب های مختلفی از او وجود دارد. دروازه بانی که در همه 19 دوره لیگ برتر فوتبال ایران حضور داشته است و هنوز 39 سال دارد. سنی که البته برای دروازه بانی هنوز خیلی پیر نیست. رحمتی را می گردد با تنش هایش به یاد آورد، از دعوا با قلعه نویی و وحید طالبلو و جواد نکونام، امیرحسین صادقی، سید حسین حسینی، علیرضا منصوریان، سیدجلال حسینی، خسرو حیدری و ... می گردد او را با درخشش درون دروازه به خاطر آورد. از قهرمانی با استقلال تهران و سپاهان در لیگ (هر کدام دوبار) و سه بار فتح جام حذفی، حتی با فجر سپاسی. می توان به رکوردهای کلین شیت او در استقلال، لیگ برتر و حتی آسیا نگاه کرد. در شهرآورد استقلال- پرسپولیس و هنرش در مهار پنالتی ها.

دروازه بانی که از جوانان تا بزرگسالان پیراهن تیم ملی را پوشید و این شاید بزرگترین افسوس اوست. از دست دادن دو جام جهانی به خاطر یک قهر بد موقع!

شاید یک روز رحمتی یا اطرافیان او ماجرای قهرش از تیم ملی را با تمام جرییات بنویسند. او در حالیکه دروازه بان بی رقیب تیم ملی بود به یک باره در نخستین روز بهمن 1391 از تیم ملی خداحافظی کرد و این اتفاق را تصمیمی شخصی و احتیاج به استراحت و آرامش مطرح نمود. امید نمازی دستیار وقت کی روش گفت در بررسی فنی گل منجر به شکست ایران مقابل ازبکستان، کی روش معتقد بود که رحمتی می توانست خروج کند و کجا بود؟ این حرف به گوش رحمتی رسید و او قهر کرد.

برخورد کی روش اما بی اغماض بود. او احساس کرد که رحمتی با این کناره گیری میخواهد در شرایط حساس تیم ملی او را تحت فشار قرار دهد. وساطتت ها برای عذرخواهی رحمتی به نتیجه نرسید و سرمربی پرتغالی گفت دلیل این تصمیم گیری رحمتی را نمی دانم و اینکه آیا به مسائل شخصی مربوط است یا خانوادگی ولی اگر واقعیت داشته باشد ما باید به چنین تصمیمی احترام بگذاریم.

او روی حرفش ماند و حتی در بدترین روزها رحمتی را نپذیرفت. البته چند عکس العمل خارق العاده رحمان احمدی در اولسان باعث شد کسی تصمیم کی روش را زیر سوال نبرد. شانس همزمان کی روش، رحمان احمدی، علیرضا حقیقی و بعدتر علیرضا بیرانوند را سفت بغل کرد و بدشانسی رحمتی را!

این انتها حضورش در تیم ملی بود. دروازه بانی که اگر لجاجت نمی کرد احتمالاً هم رکورد حضور در تیم ملی را می شکست و هم بازی در دو جام جهانی را تجربه می کرد تا رقیبان مدام به 6 گلی که از العین، 4 گلی که از ملوان و 3 گلی که از ایمون زاید خورد اشاره نکنند و کفه افتخاراتش سنگین تر باشد.

وقتی کسی 19 سال در سطح اول فوتبال بازی می نماید و همیشه ستاره است حتماً اشتباهات بزرگی هم می نماید. سرتان را برگردانید و از سال 79 تا امروز را مرور کنید. همه تصمیم هایتان درست بوده؟ اگر برگردید چند ردپایتان را پاک می کنید؟

زندگی این فرصت را نه به ما می دهد نه به سیدمهدی رحمتی. او به آینده نگاه می نماید و احتمالاً فکر می نماید می تواند مثل دینو زوف مربی بزرگی گردد. راهی سخت، پر سنگلاخ و پر از چالش هایی به مراتب سخت تر از سانترهای جناحین و تردید در خروج یا عدم خروج! جایگاه داغی که تنها با نشستن روی آن هم به حرف های کارلوس کی روش می رسد هم به تصمیم سهراب بختیاری زاده!

عکس از: مهرداد مددی